به گزارش پایگاه خبری حیات ،امام‌خمینی(ره) در تقدیر از این مردم فرمودند: «شما دزفولی‌ها امتحان دادید و از این امتحان خوب بیرون آمدید. دزفولی‌ها دین خود را به اسلام ادا کردند. » و مقام معظم رهبری فرمودند: «مردم شهر دزفول یکی از بهترین امتحان های دوران انقلاب و جنگ تحمیلی را در تاریخ به یادگار گذاشتند و قهرمانی ماندگاری را به ثبت رساندند و این اثر شگفت‌آور نتیجه رسوخ و نفوذ ایمان انقلابی تا اعماق روح و جان این مردم است.اینکه مرحوم قاضی در دزفول ماند و موجب شد که مردم در دزفول بمانند و با این همه موشکی که به دزفول زدند، دزفول تخلیه نشود، راز آن اینجا است ، چون اگر دزفول از سکنه خالی می شد، گرفتن آن آسان بود. ». این گفته‌ها موجب افتخار و سرافرازی دزفولی‌هایی‌است که به هشدارهای موشک‌باران رادیوی بعث عراق که به «الف دزفول» مشهور شد، پوزخند می‌زدند.بازار و مغازه‌های دزفول، تعطیل نبود و جو فرهنگی و مذهبی شهر هم باعث شده بود که خیلی از فرماندهان و رزمندگانی که پادگان و مقر یگانشان در اطراف دزفول بود خانواده‌هایشان را به دزفول بیاورند، خانه‌ای اجاره کنند و خود هر چند روز یک بار به مرخصی بیایند و به خانواده سرکشی کنند.شهید بزرگوار حسن باقری، حاج همت، رضا دستواره، علیرضا نوری و چند تن از فرماندهان لشکر۲۷ محمد رسول‌الله(ص)، مهدی باکری و حمید باکری (فرماندهان لشکر عاشورا)، حسین خرازی (فرمانده لشکر امام‌حسین(ع) اصفهان) و چندین فرمانده تیپ و لشکر دیگر، ازجمله این فرماندهان بودند.
خیلی از رزمندگان عزیز کشورمان، خوب با دزفول و مردم خونگرمش، با امامزاده آن یعنی حضرت محمدبن‌موسی‌الکاظم(ع) معروف به سبزقبا و محله‌های شهر و... با رودخانه دز و آب و شنای در آن، آشنا هستند. در تابستان و هنگام خرماپزان و در گرمای طاقت‌فرسای خوزستان زیر پل قدیم و جدید دزفول، رزمندگان جوان در رود دز شنا می‌کردند و خود را به آب خنک رود می‌سپردند. اغلب مغازه‌ها و حتی منازل شهر پذیرای رزمندگان برای استراحت و تماس با شهر و دیارشان بودند. بستنی‌فروشی‌های دزفول پاتوق رزمندگان بود. آب‌هویج و بستنی یکی از خوردنی‌های مطلوب آنها بود. همچنین رستوران‌ها، قهوه‌خانه‌ها و حمام‌ها دایر بود و رزمندگان مشتری‌های پروپاقرص‌شان بودند.
یکی از عناصر روحیه‌دهنده به رزمندگان، رادیو جبهه بود. رادیو جبهه از دزفول برای کل جبهه جنوب پخش می‌شد. شاید باورش سخت باشد که چند جوان کم‌تجربه با یک ضبط صوت و میکروفون این رادیو را راه‌اندازی کرده باشند. آنها با همین بضاعت کم توانستند رادیویی تأسیس کنند که با استقبال کم‌نظیر رزمندگان و مردم خوزستان مواجه شد. 
چند رزمنده و جوان دزفولی مسئولیت نوشتن برنامه‌های رادیو جبهه را به‌عهده داشتند..
دزفول از ۸‌سال دفاع‌مقدس سربلند بیرون آمد. مردم مومن و مهمان‌نواز دزفول در سال‌های نبرد یار و یاور رزمندگان بودند و لحظه‌ای از عهدی که با امام‌خمینی (ره) بسته بودند پا پس نکشیدند؛ پس بی‌دلیل نیست که دزفول سمبل مقاومت ما ایرانیان است؛ همان‌طور که خرمشهر هم سمبل ایثارگری و استقامت ماست. اصلا خرمشهر و دزفول ترجمانی از واژه مشترک غیرت و هر دو نمادهای ایثار و مقاومت هستند و یک روح در دو بدن بودند و خواهند بود.هر بار که پیچ رادیو را می‌چرخانی گوینده رادیو اعلام می‌کند: «شهرهایی که قرار است بمباران شوند»... طبق معمول الف؛ دزفول، بعد سایر شهرها بود.این، حکایت یک بار و 2بار نیست؛ ۱۶۴‌بار این حکایت شوم تکرار می‌شود و هر بار خانه‌هایی ویران می‌شوند و مردمانی شهید، مجروح، آواره می شوند.  هر بار قلبی از تپش بازمی‌ایستد، صدایی خاموش می‌شود، گلی پژمرده و ناله‌ای، گوش عرشیان را می‌نوازد. اما باز مقاومت ادامه دارد.در کوچه‌های شهر تا ابد، صدایی طنین‌انداز است؛ صدای پیرزنی که خانه‌اش با خاک یکسان شده اما مردانه بر سر تلی از خاک ایستاده است و به زبان محلی و لهجه شیرین دزفولی که اینک ‌نوای غم دارد می‌گوید: «فدا سر امام، مو اصلا ناراحت نیسم. همه‌‌چیزمون فدای اسلام و امام با» و می‌بینیم که امام خمینی می‌فرماید: «شما دزفولی‌ها امتحان دادید و خوب از این امتحان بیرون آمدید».دزفول برای خودش شده بود خط مقدم جبهه! اصلا جبهه شهری، به تعبیر یک رزمنده عزیز که بعدها شهید شد از خط مقدم خطرناک‌تر بود؛ نه دشمن را می‌دیدی و نه می‌توانستی او را نشانه بگیری! می‌توانستی شهرت را ول کنی و بروی یا بمانی و صبر و استقامت کنی! و مردم دزفول ماندند و با تحمل و ایستادگی خود، حماسه آفریدند و شدند الگوی مقاومت.

منابع:
1.روز دزفول، روز مقاومت و پایداری.
2.ویکی پدیا، روز مقاومت دزفول.
3.روزنامه همشهری، محمد رضا شریفی نسب، چهارم خرداد؛ روز «مقاومت و پایداری».
4.خبرگزاری بین المللی قرآن، ۴ خرداد «روز مقاومت و پایداری» نام گرفت.